CAO perikelen
Loon over niet-gewerkte uren en niet-naleven CAO
Onderstaande situatie (beslist in 2013 door Rechtbank Amsterdam ECLI:NL:RBAMS:2013:9952, maar pas gepubliceerd op 7-8-2015) ) doet zich met regelmaat voor.
Eisers, werknemers, hadden een fulltime dienstverband van 36 uur bij hun werkgever. Dat bedrijf en de werknemers werden overgenomen door een andere werkgever, waarbij fulltime 38 uur werd gewerkt. De werknemers bleven geruime tijd 36 uur werken, terwijl later (in een andere procedure) vast kwam te staan dat vanaf de datum overgang hun arbeidstijd 38 uur was.
Werknemers vorderen in een gerechtelijke procedure het verschil van 2 uur als na te betalen salaris. Ze hebben voor die twee uur niet gewerkt.
Toch werd hun vordering door de rechtbank toegewezen: eisers/werknemers waren ondubbelzinnig bereid (geweest) 2 extra uren te werken en waren daarvoor ook beschikbaar. Werkgever heeft daarvan geen gebruik gemaakt.
Daar komt bij dat aan anderen (dan eisers) wel een nabetaling heeft plaatsgevonden en er is geen rechtvaardiging voor een ongelijke behandeling.
Tenslotte: de werkgever is pas na jaren ten aanzien van de arbeidsduur de (eigen) cao gaan naleven. De vordering tot nabetaling (in feite van loon voor niet-gewerkte uren) is met name daardoor naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar.
Het advies is dus: altijd de (eigen) cao naleven.
Maar bij een overname is niet altijd duidelijk of en, zo ja, welke CAO van toepassing is. Het is dus makkelijk om iets over het hoofd te zien. Dat kan soms jaren later tot problemen leiden.
Heeft u vragen over deze materie neemt u dan contact op met mr Gijs van den Assum, tel: 033 – 4321 957 of ga@assumdelft.nl
Geef een antwoord