Betekenis standaardbepaling in cao
Werkgever in de Ambulancezorg heeft met zijn werknemers afspraken gemaakt over een maaltijd- en reiskostenvergoeding.
Werkgever en werknemers zijn beiden als partij gebonden aan de cao Sector Ambulancezorg. Dit is een cao met standaardbepalingen.
Toen werkgever de maaltijd- en reiskostenvergoeding afschafte, kwamen werknemers in het geweer.
De discussie voor de rechter spitste zich toe op de vraag wat nu precies wordt bedoeld met een standaard-cao. In beginsel staat in de wet dat werkgever en werknemer niet van een standaard-cao kunnen afwijken, ook niet ten gunste van werknemer. Die afwijkende afspraken zijn nietig.
Werkgever betoogde dat de afspraken (passend in de roosterreglementen) afwijken van de cao- bepalingen en dus nietig zijn.
Volgens werknemers, mogen wel aanvullende afspraken worden gemaakt voor kwesties die niet in de standaard-cao zijn geregeld.
De rechter kijkt niet alleen naar de letterlijke bewoordingen. De rechter kijkt ook naar wat partijen objectief aan bedoelingen uit die tekst hebben kunnen opmaken.
Taalkundige uitleg betekent niet altijd, dat waar iets niet in de cao is geregeld, je dan ook niets aanvullend mag regelen.
Hier was dat toch anders, omdat in de cao heel veel uitgebreide regelingen over diverse toeslagen zijn opgenomen. Uit de cao blijkt verder dat met de cao wordt beoogd de arbeidsvoorwaarden in de sector gelijk te schakelen.
De conclusie is dan dat afwijkingen op het gebied van vergoedingen niet te beschouwen zijn als aanvullingen en (dus) niet zijn toegestaan.
(Voor bij de open haard: Hof Arnhem-Leeuwarden 31 januari 2017, JAR 2017, 68)
Voor vragen over cao of andere arbeidsperikelen Gijs van den Assum, tel. 033 – 4321 957 of ga@assumdelft.nl
Geef een antwoord